Urodzony w 1974 Wojciech Węcław jest autorem dwóch innych książek prozą: powieści „Powrót absurdysty” (2004) oraz zbioru opowiadań „Trzej faceci w kosmosie” (2011).
Debiutował wierszem na łamach krakowskiej „Lektury” w 1993 r., następnie publikował utwory w „Pracowni”, „Przeglądzie Artystyczno-Literackim”, magazynie „High Park” (Toronto) i „Panoramie Polskiej” (Edmonton) – te dwa ostatnie pisma redagując, gdy mieszkał w Kanadzie. Ukończył z wyróżnieniem studia na wydziale Modern Languages and Comparative Studies na Uniwersytecie Alberty. Będąc za oceanem, współtworzył życie artystyczne Towarzystwa Kultury Polskiej w Edmonton oraz współpracował z Dziennikiem Polskim w Krakowie (wywiady). Po powrocie do kraju angażował się w rozmaite przedsięwzięcia literacko-muzyczne oraz happeningi, z których wyróżnić należy „Basen Wirtualny” w krakowskiej „Łaźni” w 2003 roku. Żyje z żoną i córką, blisko natury, czego wyrazem jest ta książka.