Kiedy babcia opowiada mi o dawnych czasach, tracę poczucie czasu, przenoszę się w czasie i przestrzeni… i chcę więcej. Kocham wręcz słuchać, jak się żyło po wojnie, bo przecież któż przekaże te informacje lepiej niż osoba, która była uczestnikiem i świadkiem tamtych wydarzeń. Zgodzicie się ze mną?

Nie wszyscy macie jednak babcię czy dziadka.

Nie wszyscy wiecie, jak wyglądało życie po II wojnie światowej.

A jeśli nawet pamiętacie te czasy, to warto posłuchać, co mają do powiedzenia w tym temacie inni świadkowie, z innych terenów niż Wasze strony. 

Powrót do przeszłości to powrót do trudnych czasów. Nie mniej mieszkańcy robili wszystko, co mogli, aby wrócić do normalności po wojnie i to, co się działo na wsi, wzbudza podziw niesamowity! Wręcz tęsknotę za tym! Dlaczego? Dowiecie się niebawem.

Pragnę zaprosić Was na film-wyznanie. Zabrać Was do cudownie pięknej wsi. 

• traficie do miejsca, gdzie przyroda nadaje rytm każdemu dniu
• gdzie pachną zboża, łąki, zioła, jabłonki, a nad nimi latają motyle i pszczoły
• gdzie zachwycicie się smakiem swojskiego chleba i domowymi wyrobami (wiem, że

ślinka Wam już cieknie na samą myśl o kromce chrupiącego chleba prosto z sabatnika. Czuję to samo)

Już podaję Wam link do filmu. Tylko wiedzcie, że chodzi mi o coś więcej. Z całego serca pragnę, abyście:

zintegrowali się z innymi mieszkańcami (wspólne śpiewy, modlitwa, spotkania przy kapliczkach, wieczorami ogniska, oglądanie zdjęć w albumach… ach jak cudownie!!!)

Czyż dzisiaj Wam tego nie brakuje?

Wzajemnej życzliwości na każdym kroku, wsparcia i pomocy, nawet dobrym słowem, dzielenia się wszystkim, co się ma.

Piękna sprawa… Chcę, abyście doznali tych pozytywnych emocji.

Dlatego wklejam Wam link do nagrania z panią Heleną Nowak, autorką książki Życiem malowane (tak, tak, to książka idealna, by całym sobą przenieść się na wieś, kilkadziesiąt lat wstecz). Opowie jak wyglądała powojenna rzeczywistość. Bo przyszło jej w niej żyć. 

Wiemy, że życie po wojnie nie było bajkowe. Ale niezwykle ciężkie. O tym również chcę Wam powiedzieć. Ale to w kolejnej części nagrania, które pojawi się za jakiś czas.

Dam znać!

Tymczasem życzę Wam owocnego oglądania.

Nie przejmujcie się, gdy zakręci Wam się łezka w oku – przecież to ludzki odruch.

A emocji będzie znacznie więcej. 

Zapraszam gorąco na pierwszą część filmu Życiem malowane.

A jeśli poczujecie niedosyt (ja tak miałam, a zaznaczam, że rzadko co mnie tak wciąga) to nim pojawi się film drugi możecie sięgnąć po książkę Heleny Nowak Życiem malowane.

 „Kto czyta książki, żyje podwójnie” – jak to pięknie mówią.

Oto dla Was link do książki:

https://www.ksiegarniajasnagora.pl/700,zyciem-malowane

Warto teraz sobie sprezentować tę pozycję, gdyż na czas świąteczny pojawiła się opcja mega taniej wysyłki! (piszę Wam o tym teraz, bo nie wiem jak długo potrwa, bardzo możliwe że za kilka dni się skończy).

Pod filmem z kolei możecie zostawić swój komentarz, pytanie do autorki, kliknąć łapkę w górę, jeśli się spodoba. Fajnie tak integrować się z innymi, wspierać, doceniać. 

Sama obejrzę sobie jeszcze raz ten film – ja akurat pochodzę ze wsi i kocham wieś z całych sił. Szczególnie za piękno natury i jej dary, których wiele. Teraz jestem w pracy, w mieście… ale myślami już łączę się z panią Heleną i jej wiejskimi, cennymi wyznaniami, kwitnącymi emocjami. Do zobaczenia.